Rodzina jest dla człowieka środowiskiem społecznym, w którym czuje się najbezpieczniej, w sensie społecznym, psychicznym i najlepiej zaspokaja swoje psychospołeczne potrzeby.Jednak jak to w życiu bywa pojawiają się zakłócenia wywołujące przejściowy lub trwały rozkład podstawowej komórki społecznej, jaką jest niewątpliwie rodzina. Nazywamy to dezorganizacją, ograniczeniem lub zanikiem dotychczas wypełnianych funkcji i ról rodzinnych, zwłaszcza obowiązków małżonków wobec siebie i dzieci, a także dzieci wobec rodziców oraz między rodzeństwem.
Dezorganizację poprzedzają zwykle zaburzenia psychospołeczne, zwykle określane jako zjawiska patologiczne rozpoczynające się z reguły od drobnych konfliktów: alkoholizm, wybuchające często spory i kłótnie, sprzeczki, rękoczyny.
Konflikt utożsamiany jest zwykle z walką, wzajemnym wyrządzaniem sobie przykrości, utrudnianiem życia, wtedy to najczęściej dochodzi do kłótni, awantur, a nawet rękoczynów, co w konsekwencji kończy się rozstaniem.
Inną formą konfliktu jest starcie wywołane brakiem płaszczyzny porozumienia wobec przedmiotów lub sytuacji, spór powstaje wtedy, gdy jedna ze stron pragnie bezwzględnie narzucić drugiej stronie swój punkt widzenia, postawę czy sposób działania dla zrealizowania własnych interesów.
Konflikty i kryzysy w rodzinie są nieuniknione, albowiem samo zetknięcie się dwóch osobowości powoduje konfrontację, tam gdzie istnieją rozbieżności co do postaw, celów i sposobów ich realizacji, musi dojść do starcia.
Konflikty możemy podzielić następująco :
– konflikty trwałe, nierozładowane – są wtedy, gdy obie strony nie są skłonne do ustępstw, nie chcą wyjaśnić i usunąć spornych kwestii. Gdy następuje kumulacja tego typu zjawisk pojawia się stan napięcia, nerwowa atmosfera, co z kolei doprowadza do coraz częstszych kłótni i awantur, a w rezultacie do rozstania.
– konflikty otwarte – nie stanowiące tak dużego zagrożenia dla trwałości związku, najczęściej mają one charakter sprzeczek, zatargów, gwałtownej wymiany zdań , kończące się jednak osiąganiem wspólnej płaszczyzny porozumienia . Nie noszą w sobie agresji i z reguły nie powodują dysfunkcji w rodzinie.
– konflikty w zakresie wartości i przekonań – dotyczą osób mogących mieć odmienne poglądy na moralność, ocenę czyjegoś postępowania, ocenę faktów historycznych, czy też słuszności w różnych kwestiach codziennego życia.
Konflikty w zakresie wartości są wspólne dla osób w nich uczestniczących /zawody sportowe/, mogą być różne np. odmienność upodobań i zainteresowań, wyobrażeń o sposobie spędzania wolnego czasu, nie prowadzą jednak do gwałtownych sporów czy kłótni mogących doprowadzić do rozbicia rodziny.